Özgür İnsan Dergisi çıkarken,bir şiir yazmayı arzulamıştım.Yıllar öncesine gitti anılarım. Henüz 11 yaşında idim. Rahmetli babam,Manisa Lisesinde Başmuavindi. Ayni zamandada Tarih öğretmeni idi. Demokrat Parti iktidarının son günleri idi. Adnan Menderes 1960 senesinin Mayıs ayının ortasında Manisaya gelmişti. İstanbulda,Ankarada gençler yürüyüş ve gösteriler yapıyordu. Babamın herbirini evlatları gibi sevdiği Manisa lisesinin gençleride yürüyüş yaptılar.Başmuavin olarak babam aynı zamanda Disiplin kurulununda başıydı.Valilikten gelen emirle,nümayişe katılan tüm öğrencilerin okuldan atılması istendi. Babamda bu cezayı uygulamamak için Başmuavinlikten istifa etti.Aynı gün içinde Manisa Valisi Babamı açığa aldı. Telefonla tehditler almaya başlamıştık.Babam hepimizi Köyümüz olan Emiraleme götürdü.Orada daha emniyette olacağımızı kabul ediyordu.Okulların kapanmasına yakın bir süre kaldığında,okuldan ve arkadaşlarımdan ayrılmak bana çok hüzün vermişti.Büyüklerimin tereddütlü halide ürkütücü idi. Mutsuzluk duygusunu ilk o zaman tattım. Gediz boyunda bağlar içinde yürüyüş yaparken,babam beni sakinleştirmek için konuşuyordu.Baba-Oğul o gün iki olgun insan gibi sohbet ettik. Yaşamımın dönüm noktası idi o gün.Babamın o gün kü nasihatları,bu günkü benliğimin yapı taşları oldular.
Özgür İnsan Dergisini 40 yıl sonra tekrar çıkarabilmenin gururunu yaşarken,Özgür insan şiirini yazmak istedim. Yayın kurulu da kabul ederse bu şiiri yayınlayacağız. Bu Şiiri Tarih Öğretmeni Rahmetli babam Mustafa Cankaya'nın aziz anısına ithaf ediyorum.Ebedi istiratgahında ışıklar içinde yatsın.
Baba , oğul
ve Özgür İnsan
Sohbet
ediyordu baba ve oğul;
Oğul
soruyordu babaya :
-Ben nasıl
mutlu olurum baba ?
Baba
gülümsedi oğluna,
Ellerini bir
tarak gibi geçirdi ,
Oğlunun saçlarına.
-Mutluluk
avuçlarındadır insanın,
-Vazgeçmezsen
özgürlüğünden mutlusundur oğul !
-Düşüncelerinde
Özgürsen ,
Ve Savunabiliyorsan
cehalete karşı onları,
Dik
durabilip, eğilip bükülmüyorsan,
Yobazın kaba
kuvvetine karşı,
-Onurun
uğruna savaşabiliyorsan,
Seni hiçbir şey
yıldırmıyorsa,
Sorgulayabiliyorsan özgürce her şeyi,
Saygı
duyuyorsan bilime;
Sadece
insanları değil;
Evrendeki
tüm canlıları sevebiliyorsan,
Ve tüm
canlıların yaşam hakkına saygı duyabiliyorsan,
Zihnini açık
tutabiliyorsan, batıla karşı,
Aklının denizine, batılın kirli derelerini
karıştırmıyorsan,
Berrak pırıl
pırıl düşüncelere sahipsen,
Tüm
güzelliği ile, tanrıyı kavrıyabiliyorsan ruhunda,
Bütünün bir
parçası olduğunu hissedebiliyorsan,
Sen artık
Özgür bir İnsansın demektir.
-Özgür
insanlar her zaman mutludur oğul…
Dr. Erdem
CANKAYA - Ataköy ( Nisan 2012)
