Kaç yaşında olursanız olun, anne sıcaklığını hep arzuluyorsunuz.Benim annem bir anneler gününde vefat etti.O günden bu güne anneler günü benim için hüzünlü bir gündür.
Canım Annem, benim hem arkadaşım hem dert ortağım hemde öğretmenimdi.Ortaokul 2 ci sınıfta iken “Alize rüzgarlarını” sınıfta anlatmasını hala hatırlarım.Ortaokul son sınıfta ödevimi zamanımda yapmadığım için ödev notumu sıfır vererek,sorumluluk sahibi olmam için vede zamanı iyi kullanmam için bana bir ders vermişti.
Yaşadığı süre içinde ,onu hep arkamdaki gizli güç olarak hissetmişimdir.Tıbbiyenin zorlu sınav dönemlerinde çalışmaktan bunaldığım anlarda,çayı demler beni dinlenmek için tavla oynamaya davet ederdi.Sınav önceleri çok gergin olurdum.Ne kadar iyi çalışırsam çalışıyım,sınavda başarısız olacakmış gibi hissederdim. Annemi karşıma oturtur,tıbbi konuları ona anlatarak,bilgimi pişirmeye kalkar,daha önceden sorular hazırlayıp,bana sorması için ona verirdim.Ne günlerdi o günler. Sınav sabahları, onun benim başarım için okuduğu dualar ayrı bir huzur verirdi bana.
Babamın vefatından sonra ,annem hızla yaşlanmaya başladı.!7 Ağustos depreminden sonrada
Büyük ablamın evine taşındı.Mesafe uzadığı için ziyaretlerim seyrekleştiği için ,sitem ettiği zaman içime çok dokunurdu.Ölümünden sonra o sitemlerin daha güçlüsünü ben kendime yaptım.
Bu gün yine bir anneler günü. Annesiz geçireceğim bir anneler günü daha.O kadar çok özledimki annemi….
Tüm annelerin anneler günü kutlu olsun.
Dr.Erdem Cankaya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder